İnsan, etiyle, kanıyla ve heyecanıyla insandır. Eti ve kanını bir tarafa koyun, heyecanı yoksa, çuvaldan farkı yoktur. Heyecan ise ruh işidir. Ruh ise takdiri ilahi..
Bugün 6 Mayıs.
Hızır ve İlyas bugün buluşuyor. Bugün bahar, yaza dönüyor. Maniler söylermiş eskiler, 'Tavuğun büyüğü kazdır efendi, Hıdırellezden sonra yazdır efendi!' diye.
Baharı geride bırakıyor, yaza doğru yol alıyoruz. Orhan Veli'nin, 'Beni böyle havalar mahvetti' dediği günlerle buluşuyoruz. Bir yumurta haşlayalım bugün, gül dalının dibine bırakalım hayallerimizi. Umudun rengi yeşil. Mutlaka gelecek olan güzel günlere olan inancımızı yeşertelim. İkibin yirmi yılının 6 Mayıs'ı, barışı, huzuru, kardeşliği getirsin.
Evet, bugün 6 Mayıs.
Bundan tam kırk sekiz yıl önce ülkenin heyecanını çaldılar. Hem de güpegündüz. Hem de bağıra çağıra.. Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan..
Ne çok ağıtlar yakıldı adlarına, ne çok şiirler türküler söylendi anılarını yaşatmak için.
Çoğunu bir marş gibi ezbere biliriz.
Gidenlerin ardından söylenen ağıtlar destan oldu, ne çok yer etti belleğimizde..
Kaç çocuk Deniz ismini aldı o yıldan beri.
Bundan kırk sekiz yıl önce bu memleketin heyecanını dar ağacına gönderdiler.
Denize kıyılır mı?
Kıymayın, kıymayın, kıymayın..
Dinlemediler.
Af dileseydi idam edilmeyecekti diyen dönemin Savcılarını mı söyleyelim, ülke bir komünistten kurtuldu diyenleri mi?
Ne biçim sırıtıyordu, 'Yaşasın tam bağımsız Türkiye!' diye haykıran yiğidi 'Asalım!' diye el kaldıran adam, milletin meclisinde!
Ne korkunç kükrüyordu!
Deniz, Yusuf, Hüseyin; bu milletin en güzel çocuklarıydı oysa.
Can Yücel, 'En hızlısıydı hepimizin, ilk o göğüsledi ipi' der, Deniz Gezmiş için..
İşte tam da bu nedenle astılar.
Asmak, idam etmek, korkulardan kurtulma çabasıdır kimileri için. Oysa hiç bir özgürlük savaşçısının yok edildiği görülmemiştir öldürülmekle.
1972 Mayıs'ı yüreğimizde, dinmek bilmeyen acı, kapanmayan yaradır.
En genç yerimizden kanadı yüreğimiz, en taze yerinden..
En taze zamanlar, yok oldu gitti.
Mayıs'ta kar yağar mı? Yağdı işte.
O zaman belki çoğumuz hayatta yoktuk ama hep üç fidanın hikayeleri ile büyüdük.
Darağacında üç fidan..
Tarihi belgesellerde gözlerimiz hep onları aradı.
Memleketi çok sevdiği için bu kadar ağır bedel ödetilir mi insana?
Gemerek'te çevirmişler, ablukaya almışlar memleketin ışığını.
Pir Sultan yenildi mi ki Deniz'ler yenilsin.
Kimi kara bir iz gibi durur tarihin duvarında, tiksinç..
Kimi ak bir güvercin..
Hıdırellez bugün.
Hızır karada, İlyas denizde..
Deniz, gökyüzünde..
