Doğanın en kıymetlisi, hiç şüphesiz insandır.
Evrenin sırlarını çözdükçe hem insanın kıymeti artar, hem de insan soyunun konforu..
Şayet bunu beceremezse, hurafelerle baş başa kalmaya mahkumdur.
İnsan soyunun kendisine yapabileceği en büyük kötülük ise bencilliktir.
Bencillik, adeta bir kurdun ağaç gövdesine yerleşmesi gibi girer insan bedenine.
Sonra, kemirir durur..
Bencil insan, yaşatmayı değil, yaşamayı hedefler.
Bilmez ki, yaşatmayı ilke edinmeyen her fikir gün gelir çürütür.
Bencil insan, kendisinden başkasını görmez; kargadan başka kuş tanımaz.
Doğaya karşı kabadır.
Çevre, onun için bir nimet değil, adeta tüketilmek için bekleyen bir yemek gibidir.
Kimi, paranın peşine düşer, evinin bahçesine santral dikerler, görmezden gelir.
Kimi, dereler kururken kayıtsız kalır.
Bencillik, bu yüzyılın yaygın hastalığıdır.
Ancak yeni ortaya çıkmış değildir.
İnsan, var olduğu günden beri bu hastalığın pençesindedir.
Tahtacı Alevilerinin, baltayı vurmadan önce ağaçtan hellallik istediklerini okudum geçenlerde.
Ne çok hoşuma gitti.
Ne çok duygulandım.
Ağaç kesme duası mı olurmuş?
Oluyormuş.
Anadolu insanının mayasında işte bu tertemiz ruh gizli dedirten bu olayı öğrenince bir defa daha dedim ki, insanın bozulmamışı, tabiatın bir parçası ve aynı zamanda evrenin babasıdır.
"Bismişah, Allah Allah!
Ormanın süsüydün,
Ağacın hasıydın,
Adem'in beşiğinde,
Kapının eşiğinde sen varsın.
Geçimim senden.
Affını diliyorum"
Bu kelimelerle başlıyor dua.
Sonra üç defa niyaz ediliyor.
Kesilecek olan ağaç fazla ise horoz kesilip, kanı ilk kesilecek ağacın köküne akıtılıyor.
Sonra, pişirmeleri için kadınlara veriliyor.
Kadınlar önce ağaca niyaz edip, sonra horozu alıyorlar.
"Bizi bu dağlarda açlıktan, yokluktan, kazadan, beladan koru.
Odamıza haram lokma uğratma.
Kötüyü, uğursuzu uğratma.
Yolumuzu doğruluktan şaşırtma.
Dağların tüm nimetlerine aşk ola,
Allah Allah"
Ve nihayetinde ağaca balta vuruluyor.
Bu ne güzel kültür!
Bu nasıl bir zarafet!
Bunca kötülük arasında saf kalabilmek ne büyük iş!
Bunca melanet arasında temiz kalabilmek nasıl bir erdem!
Kötülüğe bulaşmamış insan, ne güzel varlık.
İnsan, şayet kendini zehirlemez, ruhunu kirletmezse en iyi sanatçının, en güzel bestesinden farkı yok.
İnsanın, insan yanını ortaya çıkardığı ne varsa, ayakta alkışlıyorum.
Gerisini çöpe atın gitsin.
Yaşasın hazreti insan..
