Birlikte çocuklar kadar mutluyduk.
Hayallerimizi avucumuzda büyüttük.
Sabahlara kadar sohbet edip el ele oturduk.
Dolunay tam tepemizdeyken yakamozları seyrettik.
Dalgalar kadar hırçın düşüncelerimiz oldu.
Duvarları gökkuşağı rengine boyadık.
Karşılıklı kahve içip fal baktık.
Sırılsıklam aşkımıza beraber sevinip beraber üzüldük.
Terk edilmek bu kadar mı acı olur?
Sanki gökyüzüm göçtü.
Gözyaşlarım bitene kadar ağladım.
Sesini, kokunu, yanımda uyumanı özledim.
En büyük acı sensizlikmiş bunu anladım.
