Doğan Kan

Mehmet’im

Doğan Kan

Gök kızıl, toprak sarı, esiyor seher yeli.
Gözü dönmüş katilin kana bulaştı eli.
Can düşerken toprağa kabardı duygu seli.
Eli kanlı caniler günden güne azdılar.

Ateş düşmüş evlerde analar ağı içti.
Şahadeti seçerken Mehmet’im serden geçti.
Gül bahçesi içinde Cennet kokusu saçtı.
Gencecik leventleri sıra sıra dizdiler.

Bahadırım üzgünüm koruyamadım seni.
Sen toprağa düşerken acı kapladı beni.
Gözü yaşlı eşinin yürek yangını yeni.
Yiğitlere kıyarak bu milleti üzdüler.

Tekbir sesleri ile mehmetçik omuzlarda.
Bir ölür bin doğarız sözleri rumuzlarda.
Camide sessiz çığlık başımız ramizlerde.
Acılı anaların ciğerini kazdılar.