İnce ince yağmur yağsa geceden.
Denizinde sığınacak liman yok.
Kader sarmış dört yanımı inceden.
Çaresizim güvenecek kimsem yok.
Duygularım kabarıpta coşarken.
Ben feleğin ardı sıra koşarken.
Hayatımı garip garip yaşarken.
Güzel sözler söyleyecek kimsem yok.
Bu dünyanın düzenine hep kandım.
Gül yüzünü parıldatan ben sandım.
Döner diye sözlerine inandım.
Bu hayatı paylaşacak kimsem yok.
Değer verip bir gün gelsen yanıma.
Sonrasında varlığımı tanıma.
Ölsem bile hiç dokunmaz kanıma.
Şu garibi anlayacak kimsem yok.
