Doğan Kan

LEYLİFER

Doğan Kan

Zaman en iyi ilaç kalbim unutur sandım
Aşkımızı kötüye yoramadım Leylifer
Hasret içimi yaktı her gece seni andım
Kollarımda sımsıkı saramadım Leylifer

 

Yaktın, yıktın, yok ettin, hüzün doldu bu beden.
Aklımdan çıkmıyorsun bana el oldun neden?
Işığımı söndürdün sensin yanımdan giden
Sevdamız nasıl bitti soramadım Leylifer

 

Gönlüm senle açardı, kıymetimi bilmedin
Uzaklardan baksan da hiç yüzüme gülmedin
Aşkıma hürmet edip gözyaşımı silmedin
Ellerimle saçını taramadım Leylifer

 

Yaşama sevincimdin seni arar gözlerim
Aşkımın feryadını haykırıyor sözlerim
İçim kan ağlasa da ben halimi gizlerim
Güllerin arasından deremedim Leylifer

 

Bedenim alev alev ruhum sana köledir
Deryada kaybolmuşum bu nasıl bir çiledir
Kifayetsiz sözcükler sevdamızın gülüdür
Bu dünyada murada eremedim Leylifer

 

Şu âlemin içinde herkes dengini bulsun
Hiç kimse ayrılmasın seven seveni alsın
Doğankan çok üzüldü bir kere yüzü gülsün
Ben seninle hiç sefa süremedim Leylifer

 

Doğan Kan