Arabasının camından pet şişeyi atan birini gördüğünüzde, o adamı uyarmayı deneyin veya internette gördüğümüz ilginç videolar gibi, o pet şişeyi alıp, arabanın camından içeri atmaya kalkışın.
Ne mi olur? Sonu ölüme bile varabilecek kavgalar çıkar. Böyle bir çılgınlığı aklı başında yurdum insanının hiç biri aklından bile geçirmez, aklına gelirse bile hemen o düşünceyi zihninden kovar.
Hatalarımızı kabul etmeyen, özür dilemeyi aşağılanma olarak değerlendiren bir toplum yapısında, çevreyi kirletene somurtarak bile baktığınızda, başınıza iş açmanız kuvvetle muhtemeldir.
İşsiz üniversite mezunlarına İş-Kur ile iş bulmaya çalışıyorsak, ailedeki sorunları çözmeyi, aile dışında halletmeyi umuyorsak, köyün sorunlarını, şehirde deri koltuklarda oturarak çözebileceğimizi zannediyorsak, sanayinin sorunlarını granit zeminli ofis ortamlarında halledebileceğimizi umuyorsak, çok büyük bir yanılgı içerisindeyiz demektir.
Her sorunun direkt kaynağında ve oluştuğu konumda çözülmediği müddetçe sonuç almak mümkün değildir. Bir sorunu başka bir ortamda çözmeye çalışıyorsanız otomatik olarak dahili değil, harici yani bir dış etkene dönüşmüşsünüz demektir.
Üniversite mezunlarımızın işsiz kalmasından şikâyet ediyorsak, bunun sebebini, devlet yönetiminden veya İŞKUR’dan bilmek yerine,Üniversite mezunu işsiz üreten kaynağa yani Üniversitelerimize odaklanmamız gerekmez mi?
Ailede yaşanan sorunları, eş dost akrabayı işin içine katarak veya ekranlarda boy göstererek bir kör düğüm haline getirmek yerine, sorunun ilk çıktığı yerde, iletişim ve anlayış perspektifinde hızlıca çözmek daha akıllıca değil mi?
Köyün ve köylünün sorunlarını, hayatında hiç köyde yaşamamış, ekmemiş biçmemiş, hayvanın altından gübreyi karmamış şehirli okumuşlarla çözebileceğimize inanmak, basit tabiriyle saflık değil de nedir?
Sanayimizin ve endüstrimizin sorunları, tozlu, loş, makine yağlı atölyelerde çözülmeyecek de, modern mobilyalı ve aydınlık ofislerde, ömründe bir vida bile sıkmamış, imalatın i’ sinden bile haberi olmayan plaza çalışanlarıyla mı çözülecek?
Yaşadığımız sokağı, yürüdüğümüz caddeyi, tüttürdüğü sigaranın izmaritiyle, içtiği suyun plastik şişesiyle kirletmekten bir an bile sakınmayanları gördüğünüzde bilin ki, ailemizde, eğitim verdiğimiz okullarda bunları sorun olarak görmemiş, onlara örnek olamamış ve onları neşet ettikleri ortamlarında, erdemli biri olarak, zamanında yetiştirememişiz demektir. İş işten geçtikten sonra, şişeyi atana medenilik taslamak bir işe yaramaz.
Lokantadan çıktığında, kullandığı kürdanın plastik ambalajını atmak için, bir çöp kutusuna rastlamayı bekleyen, o zamana kadar, o küçük plastik ambalajı, elinde veya cebinde muhafaza eden erdemli insanlara ihtiyacımız var.
Sağlıcakla kalın…
