Günümüzde farklı kaynaklar aileyi anne, baba ve çocuklardan oluşan topluluk olarak tanımlarlar. Aile, üyelerini korur ve onların sosyal, fiziki ve duygusal gelişimlerini sağlamalarına imkân verir. Yeni evlenenler için evlilik resmi olarak çift hayatına, çiftin dünyaya getirdiği çocuk ise çift hayatından aile hayatına ve ebeveyn kimliğine geçişe izin verir. Dolayısıyla çocuk sahibi olmak ailenin oluşum sürecinde temeldir.
Çocuğun doğumu, okula başlaması, ergenliğe geçişi, eğitimini bitirmesi, çalışmaya başlaması, evden ayrılması, evlenmesi, eşlerin iş hayatı, iş değişiklikleri, emeklilikleri aile için önemli dönüm noktalarıdır. Bu zamanlarda aile kırılgan ve krizlere açık duruma gelir. Ailenin içinde yaşadığı toplum yapısı, toplumsal olaylar ve değişimler, ekonomik durumu aile yapısını ve aile üyeleri arasındaki ilişkileri etkiler. Aile üyelerinin kişilikleri, aldatma, zorla evlendirmeler, kavga ve çatışmalar aile ortamını mutsuz ve yaşanmaz hale getirebilir. Mutsuz aile ortamı aile üyelerinin fiziki, psikolojik ve sosyal gelişimlerini olumsuz etkiler. Bazen bir aile üyesi günah keçisi tayin edilir, ailenin mutsuzluğu ona yüklenir ve psikolojik sorunlar yaşaması söz konusu olur. Çatışmalı ve mutsuz aile ortamında aile üyelerinin ve çocukların acı çekmeleri kaçınılmaz olur.
Benzer durumlarla karşılaşan çiftler ve aileler ne yapmalıdır?
Çiftler ve aileler evlilik öncesinde ve sonrasında kadın erkek ilişkileri, ailede cinsel sağlık, çocuklarda cinsel yönelim, çift ve aile hayatında çatışma çözme gibi farklı konularla ve sorunlarla ilgili bilgi almak için aile danışmanlarına ve çift-aile terapistlerine başvurabilirler. Yardım talep edilen kişilerin akademik eğitim almış psikiyatrist, psikolog, cinsel terapist gibi uzmanlar olması önemlidir.
Evlilik/çift ve aile terapileri sorunu bir eşe veya bir aile üyesine atfetmek yerine çift ve aile dinamiklerini ön plana çıkartırlar. Aile terapisi aile üyelerinin tamamını terapi sürecinin üyesi ve konusu olarak ele alır ve ortak acıyı azaltmayı amaçlar.
Çift ve aile terapisi seansları bireysel seanslara göre daha uzun zaman alır. Eşleri veya aile üyelerini aynı zamanda bir araya getirmek zor olabilir. Eşlerden biri veya aile üyelerinden bazıları sorunun kendilerinden kaynaklanmadığını düşünerek terapiye katılmayı reddedebilirler. Dolayısıyla danışanların aile ve çift terapilerinin çok fazla çaba gerektiğini bilmeleri önemlidir.
