Gençler; anneler çok üzgün ve endişeli. Tutunacak tek dalları olan evlatların durulmak bilmeyen aşırı ve kontrolsüz eğlenme istekleri anneleri yıkıyor.
Anneler çok mutsuz, korku dolu, uykusuz.
Günümüz gençlerinin eğlence anlayışı; aşırı alkol, kafa yapıcı haplar, esrar.
Bu maddeler had safhada kullanılıyor. Gençlerimiz bunu eğlence sanıyor. Mutluluğu bunlarda bulduklarını düşünüyorlar. Gençler birbirine bunları tavsiye ederken doktorlardan daha bilgiliymişçesine bu maddelerin faydalarını anlatıyorlar. İşin ilginç tarafı da daha sonra bu işi bilen doktorlar bu maddelerin insanlara verdiği zararları, bağıra bağıra anlattıkları halde gençler duymazdan geliyorlar.
Çünkü gençlere göre uyuşturucu maddeleri tavsiye eden kişiden daha bilgesi yok.
Bu konuyla ilgili çok fazla araştırma yaptım ve hatta gençleri takip ettim. Çünkü benim de üç genç kızım var. Bulduğum ve algıladığım sonuçlardan bahsetmek istiyorum.
Teknolojinin gelişmesi ile beden gücüne dayanan işler azalmış durumda. Gençler oturarak çalışır haldeler ve bu durum sonucu vücut hantallaşıyor.
Fakat vücudun adrenaline ihtiyacı var. Adrenalin de oturduğu yerde insana gelmiyor. Adrenalin için bir şeyler yapmak, üretmek gerekiyor. Üretmek, icat bulmak heyecanı insan içine girmesi gerekiyor. Fakat günümüzde bu mümkün değil. Adrenalin için ne yapıyoruz peki?
Sentetik adrenalin olan uyuşturucu maddelere sarılıyoruz. Bunun sonucu, kendinden haberi olmayan zombi gençlik akın akın geliyor ve kurbanlarda daha çok anneler oluyor.
Eski zamanlarda tarlada, bahçede çalışan gençler, işlerinin kolaylaşması açısından icatlar yaptılar. Düşünsenize çapadan traktöre derken kendi eken biçen makinalar icat edildi. Günümüzde her şey hazır. Bakkala gitmek bile yok artık. Arayın kap getir vur götürü iki dakikada kapında. Bakkala giden çocuk yok. Odasını toplayan sözüm onlara, bireyler yok. Temizlik şirketleri yetişemiyor işlere ve doktorlardan fazla kazanır durumda bu şirketler. Buna sebep nedir? Tabi ki zombi gençlik, tembel gençlik, teknolojinin en üst seviyede olduğu döneme denk gelmiş gençlik desem yalan olmaz.
Sonuç olarak; gençlerin bu durumunun düzelmeye niyeti yok gibi görünüyor. Virüs gibi artan bu durumun bir aşısı da yok. Kısıtlamalar yasaklar getiren anneler geri kafalı, cahil, yobaz oluyor ve başlıyor intihar edeceğim, evden gideceğim, sizden nefret ediyorum sözleri.
Çözüm nedir? Çözüm ah bu annelerin yıllardır bulmaya çalıştığı çözüm. Bunu anneler bulamaz. Bu devletin on günde sihirli dokunuş ve getireceği ciddi yasaklarla çözülecek bir iş. Devlet işçisinin, memurunun, halkının önüne anneleri koymalı ve buna çok acil çözüm bulmalı. Gençlik elden gidiyor, anneler kan ağlıyor.
