Şubat ayına girmiş bulunduğumuz şu günlerde kimilerimizi 14 Şubat heyecanı sarmış durumda muhakkak. Çoğumuz tarafından kabul gören ve kutlanan, Şubat ayının özel günü ‘‘14 Şubat Sevgililer Günü’’.
Peki nedir bu günün hikayesi? Biraz araştırdığımızda farklı hikâyeler olsa da en ilgi göreni Aziz Valentinehikayesine bir göz atalım.
İmparator 2. Claudius, Roma’yı kendi katı kuralları ile zalimce yöneten bir hükümdardır.Ordusunda savaşacak asker bulamaması, imparatorun en büyük sıkıntısıdır. Ona göre bu durumun tek sebebi Romalı erkeklerin aşklarını ve ailelerini bırakmak istememeleridir. İşte bu yüzden çare olarak evliliği yasaklamıştır.
Aziz Valentine ise Claudius’un hükümdarlığı zamanında Roma’da yaşayan bir papazdır. Valentine, kendisi gibi papaz olan Aziz Marius ile birlikte Claudius’ un yasağına rağmen çiftleri gizlice evlendirmeye devam etmiştir. Ancak bu durum bir süre sonra İmparator tarafından öğrenilmiştir. İmparator, Aziz Valentine’ i tutuklamış ve Aziz Valentine yaptıklarının cezası olarak sopa ile dövülerek öldürülmüştür. Aziz Valentine’ in 14 Şubat’ ta öldürülmesinden sonra bu gün Sevgililer Günü olarak kutlanmaya başlanmıştır. Her yıl kutlanmış ve her yıl aynı eleştirilere maruz kalmıştır 14 Şubat. Kimileri hikayesinin kaynağı nedeni ile eleştirmiş, geleneklerimize uygun bulmamış, batı özentisi olarak görmüştür.
Kimisi kapitalist sistemin bir oyunu olarak alınan hediyelerin insanları bilinçsizce tüketime teşvik ettiğini düşünmüştür.
Kimi de her özel günde olduğu gibi sevginin de tek bir güne sığdırılmasına karşı çıkmıştır ki acaba bu eleştiriyi yapanların kaçı 364 gün sevgilerini yeteri kadar göstermişlerdir?
Sanırım bu eleştirilerle 14 Şubat’ı yok saymaya hakkımız yok.İster batı kültürü olsun ister doğu sevgiyi tek bir kültürle içselleştirmek insanlığın doğasına aykırıdır.Sevgi; gençte, yaşlıda, kadında, erkekte, siyahta, beyazda, dil din ırk ayrımı yapmaksızın herkeste var olan evrensel bir duygudur.
Bu duyguyla alınan hediyenin, bu duyguyla söylenen güzel sözlerin, bu duyguyla yenen yemeklerin, bu duyguyla geçen bir günün kimseye zararı yoktur.
Durun ve düşünün. Hayatta o kadar çok kötülük var ki…İnsanlar birbirlerini öldürürken, birbirlerine işkence ederken, hakaret ederken eleştirdiğimiz Sevgililer Günü kutlaması olursa insanlığa, kendimize haksızlık etmiş oluruz. Bırakın da içinde sevgi duygusu olanlar bunu özel bir günle kutlasın.
Sevmek, sevilmek, aşık olmak…Bunlar güzel duygulardır, insanı yumuşatır, hayat daha çok kolaylaşır, daha çok yaşanır hale gelir böylece. Daha güçlü hissedersiniz.Tek bir kişiyken iki kişi oluverirsiniz.Benken biz olursunuz.Bencilliğinizin yerini fedakarlık alır. Daha güzel gülersiniz, daha güzel bakarsınız. Kalp atışlarınızın hızına göre zaman durur, hayat durur belki; ama ölmezsiniz.
14 Şubat’ da yalnız değilseniz sevdiğinizin kıymetini bilin, yalnızsanız da Aşk tanrısı Eros’ un okunun sizi vurmasını dileyin.Sevgiyle…
