Çok uzun zamandır beklenen şampiyonluk sonunda geldi. Resmi olarak 11 yıl sonra şampiyon olarak olmamız gereken yerdeyiz. İnsanlara göre 11 yıldır Süper Lig'de değiliz ama birçok Samsunsporlu'ya göre aslında 2005-2006 yılından beri Süper Lige hasretiz. Neden mi böyle diyorum, çünkü bundan 11 sene önce Samsunspor maalesef Süper Lig'den çıktığı gibi düşmüştür.
Ben o yüzden 2011'i değil de 2005-2006 sezonundaki küme düşüşümüzden bu yazıyı kaleme almak istiyorum. Aradaki yaklaşık 17 sezonda başımıza gelmeyen kalmadı. Bu süreçte takımımız kayyuma kaldı, tarihimizde ilk defa İkinci Lige düştük, Dünya tarihinde ilk defa uygulanan seyirci yasağının kurbanı olduk. En kötüsü de ölüm kalım maçlarında (Sivas, MİY, Antalya vb.) maalesef hep öldük.
Maalesef çift dikişli ve daha yeni Samsunspor maçlarını izlemeye başlayan insanlar hep güzel zamanları hatırlıyor ancak bilinmelidir ki yazdan önce bahar, bahardan önce ise kış vardır. Biz ayazı çok sert bir şekilde yedik. Yukarıda belirttiğim gibi 2005 yılında İsmail Uyanık -Google'a adını yazdığınızda göreceğiniz üzere büyük başkan- görevi bıraktı, devamındaki süreçte takım maalesef küme düşmüştü.
Daha sonrasında ise Büyük Başkanın desteği ile zengin iş insanı Yüksel Yıldırım Bey kulübe getirilmiş, şirketleşme sürecine gidilmiş, İsmail Bey bazı sebeplerden mütevellit kulüpten ayrılmış olsa da Yüksel Beyi şirketin başına geçmesine vesile olarak yine Samsunspor'a büyük hizmetler etmiştir. Takımın düşmesinde nasıl emeği varsa yükselişinde de emeği bulunmaktadır. İnsanoğlu biraz balık hafızalı olabiliyor. Geçmişi unutmamak adına kendisini bu şekilde anmak istedim. Akabinde ise Ertuğrul Sağlamlı yıllar, birinci lige çıkışımız ve en sonunda gelen haklı şampiyonluk.
Şehirde her yer kırmızı beyaz, yolda her arabada Samsunspor'a ait atkı veya araba kokusu var. Şehir uzun zaman sonra Atatürklü Armadan bu kadar çok bahsediyor Şampiyonlukta en yüksek pay tabii ki de Yüksel Beye. Bunun dışında Suat Bey başta olmak üzere takıma verdikleri destek için tüm yöneticilere teşekkür ederim.
Ayrı bir başlık sanırım Suat Çakır Hüseyin Eroğlu'na açılması gerek. Birisi takımı bütünlerken diğeri de yönetimle tribünlerin arasını toparladı. Biz bu ikisinin kulübe kazandırılması sayesinde futbolcusu, yönetimi, teknik heyeti ve tribünde maç izleyen taraftarlar olarak bir bütün olarak zirveye ulaştık.
Emeği geçen herkese çok teşekkür etmek hep birlikte daha önceki hatalardan ders alınarak süper Lig'de daha dikkatli olmasını bir taraftar olarak temenni ediyorum. Süper Lige çıkmanın heyecanı ile çok çerçeve bir metin olduğunun farkındayım. İlerleyen süreçte yukarıda belirttiğim detaylara gireceğim ve Bir Samsunsporlu'nun Şampiyonluk Gününü daha detaylı kaleme alacağım.
Son olarak bu şehrin renklerikırmızı beyazdır. Malum kaza ile deSiyahı 89 yılından beri yas hali ile göğsümüzde taşıyoruz. Bu ayrıntıyı son zamanda yaşanılan olaylardan sonra belirtme ihtiyacı hissettim. Yaşasın Atatürklü almaya karşılıksız gönül verenler. Bekle bizi Süper Lig, yeni değil geri geldik.
