Son yıllarda okuduğum en sarsıcı kitaplardan birisi Kök Ekin oldu diyerek başlayayım.
İnsan neden kitap okur sorusuna verilecek pek çok cevap vardır bence. Bunlardan birisi ise "değişmek için" olabilir. Yani okuduğumuz eser bizde bir değişim ya da farkındalık oluşturabilmeli, davranışımızı değiştirmeli ya da pekiştirmeli.
Süleyman Çobanoğlu'nun Kök Ekin'i için "Türkçe kitap" demem lazım. Türkçeye tutkun, Türkçeye aşık bir kitap bu. Çünkü yazarı daha doğrusu şairi öyle.
Çobanoğlu bir şair, Türkçe yazan bir şair. Kitabı okumadan önce kendisi hakkında hemen hemen hiçbir bilgim yoktu. Sonra onun Kök Ekin söyleşisinde bulunan bir dostum bahsetti bana. "Acayip bir kitap ve acayip bir adam, bence çok beğeneceksin" dedi. Hatta sıkı bir kitap okuru olmasına rağmen "son yıllarda en etkilendiğim kitaplardan birisi oldu" deyince okumak benim için kaçınılmaz oldu.
Çobanoğlu'nun Türkçe sevgisinden o kadar etkilendim ki, bu inceleme için yazdığım her satırda sözcüklerimi seçerek yazıyorum. Yani sonuç olarak beni "etkiledi ve değiştirdi" bu kitap.
Kök Ekin, bir şairin, düz yazılarından oluşuyor. Ancak bir şair düz yazı da yazsa, şairdir. O yüzden cümleleri bir şiirin dizeleriymiş gibi çarpıcı ve etkileyici olabiliyor.
Bence bu kitap sadece ilk yazı olan "Dede Korkut: Ejderha'yı Öldürmek Üzerine" için bile okunur. Şahane bir yazıydı, tarifsiz güzellikteydi.
Çobanoğlu'nda beni en çok etkileyen ve hatta şaşırtan şey Atatürk'e olan sevgisi, Atatürk'ü anlamış olması oldu. Pek çok yazısında, bir Türk çocuğu olarak gönülden şeyler koymuş ortaya ki, kaç yaşına gelirsek gelelim, Türk çocuğuyuz biz, çünkü binlerce yıl yaşında olan Türk milletinin küçük yaştaki bireyleriyiz. Çobanoğlu, içinden çıkıp geldiği çevrelerin Atatürk, Türklük, Türk dili gibi konulardaki vurdumduymazlık hatta düşmanlığını fark etmiş bir kalem erbabı olarak, bütün görüşlerini mertçe ve yüksek ifade gücüyle dile getiriyor. Kitap bittikten sonra "Türkçe söyleyelim" diye yanıp tutuşuyorsunuz.
Çobanoğlu'nun eserinde Türkçenin bizim için ne kadar önemli olduğunu, onun sevmek ve korumak zorunluluğumuzu duyabiliyoruz. Çobanoğlu'nun her yazısı üstünde durulması gereken mesajlar içeriyor. Şairliği kadar deneme yazarlığının da iyi ve vurucu olduğunu anlayabiliyorsunuz.
Kitapta sözü geçen Türkçe kahramanlarından bazıları şunlardı; Atatürk, Dede Korkut, Ali Şir Nevayi, Yunus Emre, Karacaoğlan, Şirin'in Ferhat'ı, Köroğlu, Nasrettin Hoca, Kaşgarlı Mahmut, Hacı Bektaş, Kara Oğuz ( Karagöz )?
"Türkçe öldü" diyen milliyetsiz bakan yardımcısına şunu diyerek bitireyim: Türk oldukça Türkçe ölmez ama sen mevta olacaksın!
