Feyza Koyun'un kaleminden...SEMİZOTU
"Bak semizotu bu" dedi. "Aaa gercekten mi" dedim şaşkınlıkla. Pazar ya da manav tezgahı dışında ilk kez semizotu görüyordum o da bağda bahçede değil kaldırım taşlarının arasındaydı. Güneşi görebildiği ilk aralıktan çıkıvermiş sonrasında da burası benim dercesine salıvermişti kollarını. Yapraklarına dokundum fotografını çektim. Böyle zor koşullarda büyümek için verdiği mücadeleyi takdir ettim.
Bir süredir memlekette annemin evindeyim. Birçok kez geçtim yanından bu otun. Komşu teyzem bana "bak bu semizotu" demese geçip gitmeye devam edecektim. Sonrasında yanımıza gelen bir başka komşu teyze "semizotunun güzelliğine bak" dedi,diğeri "semizotu muymuş o" dedi. Oradaki otun semizotu olduğunu öğrenen de daha önce bilen de dokunarak ya da konusarak ama hep sevgiyle selamladılar bu güzel otu.
Eve gelip fotografına bakarken gördüğü ilgiyi düşündüm. Onun gibi irili ufakli bir çok ot olmasına rağmen neden sadece o dikkat çekmişti?