Feyza Koyun'un kaleminden DİNLE

Feyza Koyun'un kaleminden DİNLE

Feyza Koyun'un kaleminden DİNLE

Saçını okşadığın çocuk gülümsediğinde
Sokaktaki dostun önüne koyduğun yiyeceği iştahla yediğinde
Aklından geçen şarkı radyoda çaldığında
Ve aklından geçen kişi aradığında
O çok istediğin "şey" indirime girdiğinde
Akşam saati toplu taşımada boş yer bulduğunda
İç sıkıntısıyla kıvranırken samimi bir "iyi misin?" duyduğunda
Gökkuşağını ya da kayan bir yıldızı gördüğünde
Kritik bir sınavdan geçtiğini öğrendiğinde
İçinde büyüyen mucizenin kalp atışını ilk duyduğunda
İçinde değil ama kalbinde büyüttüğün güzelliğin gözleri her gün biraz daha parladığında
Aşkla her karşılaştığında
Bir kafede tek başına kahve içmekten keyif aldığında
Yorgunun yükünü hafiflettiğinde
Yükünü hafifleten bir eli sırtında hissettiğinde
Toprağa gömdüğün tohum filizlendiğinde
Ve toprağa gömdüğünün yası özleme döndüğünde
Başını beklediğin hastanın iyi haberini aldığında
Ve bu bekleyişte başını yaslayacak bir omuz bulduğunda
Her gece ettiğin dua kabul olduğunda
Ve güzel bir kalbin ettiği duanın öznesi olduğunda
Bed sesinle bağırarak şarkı söylerken sana eşlik eden bir dosta sahip olduğunda
Ve dostun ağlarken eşlik ettiğinde
Bir ihtiyacın giderilmesine vesile olduğunda
Yaptığın yemek beğenildiğinde
Ve verdiğin emek takdir edildiğinde
Ruhunu doyurmayı öğrendiğinde
Kalbin varlığını daha çok hissettiriyor.
Hatta bir kalbin olduğunu hatırlıyorsun
Seni hayatta tutmak için
Hiç durmadan atıyor
Durup dinlenmiyor
Kötüye gidişler, inişler, bitişler, savaşlar, vesveseler, kaygılar, kurgular, korkular, haksızlıklar, öfkeler, pişmanlıklar, riyalar, yalanlar arasında bazen bozulsa da ritmi asla vazgeçmiyor.
Bu azme saygı gösterip sesini daha çok dinlemeli; belki de söyledikleri bize iyi gelecektir.