Haftanın kitabında sizlere Hasan İzzettin Dinamo'nun Koyun Baba adlı romanını tanıtacağız.
Koyun Baba, bir Dinamo romanı. 1950’lerin ilk yarısında geçen olayların olduğu bir roman. Koyun Baba lakaplı Ahmet, eli kalem tutan bir aydındır lakin Tek Parti döneminin gadrine uğramış ve uzak bir diyara sürgün edilmiştir.
Roman iki bölümden oluşuyor ve ilk bölümü Ahmet’in Koyun Baba olarak bir dağ başında yaşadığı dönemin sonlarını anlatıyor. Demokrat Parti iktidara gelmiştir ve Ahmet Bey gibilere af çıkmıştır. Böylece İstanbul’a dönecektir. Fakat yanında çocuk yaşta sayılabilecek bir karısı da vardır.
İkinci bölümde ise Koyun Baba, Ahmet Usta olacaktır. Çünkü İstanbul’da Bakırköy civarında bir gecekondu muhitine gelir ve buradaki gecekondulaşma aşamasında hem gecekonducu olarak hem de usta olarak bizzat yer alır.
Roman, aslında 50’li yıllardaki köyden şehre göç ve gecekondu yerleşmeleri üzerine ilerleyen bir olay örgüsüne sahip. Zaman zaman bir Orhan Kemal eseri okuyormuş hissine kapılabiliyorsunuz. Gerek arka plan, gerek kahramanlar gerekse de yazarın üslubu Orhan Kemal eserlerini çok andırıyor.
Koyun Baba bir başyapıt değil. Hele, Savaş ve Açlar ile hiç kıyaslanmaz. Karakterler canlı ve hayatın içinden. Tipik bir Dinamo romanı. Çünkü Dinamo gibi kendini sosyalist gerçekçi olarak niteleyen bir yazarın kurguladığı bir dünya var. Zaman zaman komün hayatı izleri taşıyan, gecekonducu halk kitlesini sosyalist masal kahramanları gibi izah eden bence ütopik, hadi idealist diyeyim, bir roman dünyası oluşturmuş Dinamo.
Dinamo yaşasa, romanda halk kitlesi olarak yücelttiği gecekonduluların, zaman içinde İstanbul'un taşralı sahiplerine dönüşüp, muhafazakâr/kapitalist partilerin oy deposuna dönüştüğünü de görecekti belki. Hatta Orhan Pamuk'un Kafamda Bir Tuhaflık'ı gibi bir roman bile yazabilirdi!