Muradiye Ergin'in kaleminden...
Hepimiz biliriz ki, hayatta kalabilmemiz için yememiz gerekir. Yemek yiyerek beslenir, kuvvet bulur ve yaşamımızı sürdürürüz. Çoğu ölümcül hasta, ölmeden önce yemekten kesilir, takati tükenir ve ömrünü noktalar. Ancak yemek yemek gibi bizi hayatta tutan ve olmazsa olmaz bir işte bile, eğer haddi aşarsak, yediklerimiz bize aşırı kilo, yüksek kolesterol, diyabet ve hatta kalp krizi gibi bizi hayattan koparabilecek neticelerle karşılaşmamız muhakkaktır.
Buraya dikkat etmenizi isterim değerli okurlar, bizi hayatta tutmaya yarayan yeme fiilinde bile, eğer haddi aşarsak, durmamız gereken yerde durmazsak, burası artık benim kırmızı çizgim demezsek, o yeme fiilimiz artık tamamen zıddına dönüşmekte ve bizi hayatta tutması gerekirken, maksadının tam zıddı olarak ölümümüze sebep olabilmektedir.
Bireysel, toplumsal ve ekonomik yaşantımızın her deminde, mutlaka ön planda tutmamız gereken bir düstur olarak, haddi aşmamaya dikkat etmeli, eğer sınırı geçersek maksadın tam aksi istikametinde bir sonuçla yüzleşeceğimizi, asla unutmamamız gerekmektedir.